Rueter & Berlage – Architecten voor ‘T Gooi

Architect Theo Rueter

Een van de architecten die wij terugzien in onze verkoopopdrachten van opdrachtgevers is Theo Rueter.
Eenheid tussen architectuur en de omringende natuur was belangrijk voor hem. Rueter woonde vanaf 1902 tot zijn dood in het door hem zelf ontworpen huize Langenakker, Noolseweg 25/25a in Blaricum. Rueter liet zich niet alleen inspireren door de lokale boerderijtjes en daglonershuisjes in het Gooi, maar ook door de indrukken die hij opdeed tijdens zijn reizen. Hij maakte studiereizen naar Engeland, Duitsland en Italië. In 1922 maakte hij per boot een reis naar het Verre Oosten in de hoop in Indië werk te vinden om daar met zijn gezin een nieuw bestaan op te bouwen. Eind jaren ‘20 was hij echter weer actief in Nederland waar hij tal van beeldbepalende projecten ontwierp. Hij heeft in die tijd, samen met de architect Wouter Hamdorff, een herkenbare bijdrage geleverd aan het beeld en de sfeer van het Gooi. Hij was lid van de Schoonheidscommissie in Laren en Blaricum en hij zette zich in voor het behoud van het landelijke karakter van zijn woonplaats Blaricum.

De Waarden van Rueter

De waarden waar Theo Rueter voor stond heeft hij heel zijn leven uitgedragen: eenvoud, harmonie en doelmatigheid. Zijn liefde voor de natuur was groot en hij was dan ook een voorstander van landelijke bouwkunst. ‘Een manier van bouwen die met name door de harmonie tussen mensenwerk en natuurschoon de grootste schoonheidsontroering kan geven’. De wisselwerking tussen natuur en architectuur sprak hem zeer aan. Hoewel hij als architect open stond voor de vernieuwingen van zijn tijd, toonde hij grote vasthoudendheid in de toepassing van traditionele materialen en technieken. Hij was een gedegen ambachtsman, die vond dat de mogelijkheden van het traditionele bouwvak nog lang niet waren uitgeput.

Rueter was geen gemakkelijk mens, voor zichzelf niet en voor de mensen in zijn omgeving niet. Hij was vegetariër, lid van de geheelonthoudersbond en eigenzinnig. Voor zijn vijf kinderen was hij streng doch rechtvaardig. Tijdens de Tweede Wereldoorlog heeft Rueter verschillende joodse onderduikers gehuisvest. Zijn kleindochters vertelden dat hij zijn huis daartoe grondig had aangepast. Er werden foto’s aangetroffen in een ruimte, waar ze het bestaan niet van kenden. Veel tekeningen zijn volgens de familie vermoedelijk verloren gegaan omdat Rueter, aan zijn dochter de opdracht had gegeven alles na zijn dood te verbranden. Het is niet bekend in hoeverre door haar aan die wens gehoor is gegeven.

Bekende bouwwerken in ‘T Gooi

Ook met zijn vakbroeders kon hij vaak erg van mening verschillen. Dit blijkt uit de ingezonden reacties in de bouwkundige tijdschriften waarin hij fel van leer kon trekken. Maar hij hield van zijn vak en hij verdedigde zijn bouwstijl met hand en tand. Het oeuvre van Rueter wordt gekenmerkt door een landelijke bouwstijl, een stijl waarin de architect zijn creativiteit en de opdrachtgever zijn levensideaal verwezenlijkt zag. Bekende bouwwerken in het Gooi van hem zijn o.a.: De Van Rees-hut aan de Noolseweg, de verversingskiosk, thans restaurant de Goede Gooijer, Landhuis Klein Wahnfried aan het Grenslaantje, IJsbaanhuisje, thans restaurant Rust Wat in Blaricum, Atelier­-woning Willink aan Ooghout, het rijksmonument, het dubbel rietgedekte atelierhuis van C.A. van de Willingen en C. van Pesch op de Oude Kerkweg, etc.

De Goede Gooijer, Laren